شعر و سرود

هرکه را خونِ حسینی مقتداست

با اَلِفبای «مُحَرَّم» آشناست

میمِ آن مظلومی ومردانگیست

مُبتلا گشتن به عشقی، بی ریاست

حای آن حَبلُ المَتین، حَقُّ الیَقین؛

راهِ عُشّاق وطریقِ اولیاست

رای آن یعنی رضایم ای خدا

با رضایت می کنم جانم فدا

میمِ دیگر مقصدِ صدها شهید

کربلا درکربلادرکربلاست

 -------------------------------

الفبای کربلا

«کربلا» این کعبه ی آمال ما،

کافِ آن کَرب از زمین تا کِبریاست

رای آن باشد رضای کردگار

بی چک وچانه وَ بی چون وچرا ست

بای آن باشد بلائی بس عظیم

شورِعاشورایِ ما تا انتهاست

«لا» جوابِ رَد به کِردارِ یزید،

ابتدایِ حرفِ ما با اَشقیاست

عینِ «عاشورا» زِعاشق دَم زنَد

اُلگویِ عُشّاقِ عالَم، خونبهاست

در اَلِف شور ونوایی بَرتر است

اَلفُ اَجرٍفِی المَصائِب اَو بلاست

شَینِ عا شورا زِ شورِ عاشقی است،

شِاهدِ شَقُّ القَمَر، فرقِ دوتاست

آفتابی از سَرِ نی می دَمَد

واوِعاشورا، زِ وَالشّمسُ الضُّحاست

رایِ عاشورا رَهِ عُشّاقِ ناب

از الف تا یایِ آن قالوا بَلیٰ است

-  

الفبای یاحسین :

گفتنِ هریاحسین آوای ماست

فکرو ذکرو باورو نجوای ماست

آرزومان تربتِ پاکش بُوَد

کربلایش بهترین مأوای ماست

باشد استمدادِمان از یا حسین

واژه ی پروا و نا پروای ماست

در الفبای کلامِ «یاحسین»

رمزِو رازی آمده با شور وشین

یای آن یعنی کلامی بی کَلَک:

یاحسین«یالَیتَتا کُنتُ مَعَک»

حای آن: «حَربٌ لِمَن حارَبَکُم»

سینِ آن: « سِلمٌ لِمَن سالَمَـکُم»

یا و نون یعنی یَـقینِ درنـماز

اَلسَّلام ای مَظهَرِ راز ونیاز

در نمازِ ظُهرِ عاشورایِ دوست

هدیه کن این دل که خاطر خواهِ اوست

غلامرضا مهدوی

شعر و سرود